DOPALACZE

młodzi ludzie biorą dopalacze bo:

- na imprezę są w sam raz,

- myślą, że "będzie lepsza zabawa, wyluzują się, pośmieją się z byle czego, nic nie kumają, czasem stracą orient, ale to jest to o co chodzi, nie ma niepokoju o zdrowie!"

- wrócą do domu i "nie widać tak bardzo, że coś brali, nie czuć zapachu, rodzice się nie domyślą"

- uważają, że są legalne, przez co "nie ma przypału z policją"

- chcą spróbować czegoś nowego,

- uważają, że faza wchodzi szybko,

- są w miarę tnie, można się na nie zrzucić w kilka osób,

- trzymają dłużej niż czysta marihuana, ale też nie tak długo, jak czysta amfetamina

800 060 800 - infolinia

Głównego Inspektora Sanitarnego

(24h, bezpłatna)

POMAGACZU! ODETCHNIJ I POMYŚL

Po pierwsze

- Zastanów się, na czym Ci zależy? Dokąd chcesz dotrzeć?

- Co osiągniesz, wybierając różne ścieżki?

- Co Cię zbliża? Co oddala ?

- Co sprawia, że Twoje życie jest lepsze? Co marnuje Twój czas i siły?

Po drugie

Nie oczekuj od siebie natychmiastowego cudu i zmiany zachowania oraz przekonań koleżanki-kolegi. Twoja troska i Twoje działania nie są lekiem na JEJ/JEGO problem. Nie zmienią JEJ/JEGO złych decyzji i szkodliwych zachowań.

Po trzecie

To nie jest Twój problem. Możesz pomóc znajomemu poprzez informacje, wsparcie, a nawet interwencję: wezwanie karetki, rozmowę z rodzicami, nauczycielem, psychologiem albo pedagogiem w szkole.

Ty nie rozwiązujesz problemu, bo nie jest to Twój problem. Nie bierz za niego odpowiedzialności. Nie poczuwaj się do winy, jeśli osoba, o którą się martwisz dalej brnie w dopalacze.

DOPALACZE - GDZIE SZUKAĆ POMOCY?

W nagłych wypadkach:

112 - jednolity numer alarmowy obowiązujący na terenie całej Unii Europejskiej,

800 120 148 - anonimowa policyjna linia specjalna,

(czynne całą dobę - połączenie bezpłatne)

Jeśli odczuwasz niepokój związany z używaniem dopalaczy-narkotyków przez siebie albo znajomego:

116 111 - Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży

(dostępny codzienni w godz. 12.00 - 20.00, pomoc dostępna na wwww.116111.pl/napisz)

22 844 44 70 - Telefon Zaufania dla Rodzin z Problemem Uzależnienia

(dostępny w dni powszednie w godz. 10.00 - 20.00 w soboty w godz. 10.00 - 15.00)

22 823 65 31 - Telefon Zaufania Uzależnień Stowarzyszenia "Monar"

(dostępny w dni powszednie w godz. 9.00-21.00)

801 199 990 - Ogólnopolski Telefon Zaufania Narkotyki-Narkomania

(dostępny codzienne w godzinach 16.00-21.00, koszt połączenia 0,35 zł)

POMAGACZU

Przydatne sformułowania:

- Wydaje mi się, że ...

- Mam wrażenie, że ...

- Kiedy widzę, że TY ..., czuję duży niepokój.

- Martwię się o Ciebie, kiedy Ty kolejny raz ...

Możesz też pomóc, proponując zmianę otoczenia:

- proponując inne zajęcia codzienne i wyjątkowe,

- proponując inne ścieżki do chodzenia i przemyśleń,

- proponując inne towarzystwo

Jeśli Twoja pomoc zostanie przyjęta, spiszcie

lub nagrajcie ustalenia i kolejne kroki postępowania.

W trakcie realizacji zamierzeń można się do nich odwołać.

Wzmacniaj każdy sukces

i osiągnięcie w realizacji planu.

Tak, by koleżanka/kolega przekonywali się,

że warto podejmować wysiłek.

Warto porozmawiać o swoich przemyśleniach z osobą dorosłą, której ufasz. Może to być rodzic, ktoś z rodziny, wychowawca, trener, któryś z nauczycieli, pedagog szkolny, psycholog szkolny.

Nie oczekuj od siebie rozwiązania, które od razu zmieni sytuację i zażegna problem. Nikt nie może oczekiwać od Ciebie takich "czarodziejskich rozwiązań". To znajomy rozwiązuje swój problem - to jego odpowiedzialność i zadanie Ty wspierasz i towarzyszysz.

To Ty jesteś tym dobrym! Złość z Jej/Jego strony to efekt słabości i uzależnienia.

Utrzymuj kontakt z innymi osobami, rozmawiaj o tym, co Cię niepokoi, co robisz i jak w związku z tym się czujesz. Uważaj, by problem nie wciągnął Cię we współuzależnienie.

Ty nie masz rozwiązać Jego/Jej problemu. To ICH problem i do NICH należy rozwiązanie. On/Ona szuka rozwiązania, działa. TY towarzyszysz.

Myśli:

- Co złego się wydarzy, kiedy opowiem o JEJ/JEGO problemie?

- JA też będę miał kłopoty, zostanę obciążony odpowiedzialnością za JEJ/JEGO problem?

- A co jeśli i JA też tak wpadnę w dopalacze jak ONA/ON?

- Może to nieładne, ale cieszę się, że to nie mój problem,

- Nie wiem co mam robić,

- Czy to moja wina, że ONA/ON ma problem?

- Czy i komu o tym powiedzieć?

POROZMAWIAJ

Uczucia:

bezsilność, niepokój,